Het ontstaan van eiersalade

Korneeltje is een jonge knaap van 7. Zijn eerste dag op school zit er alweer op en zijn 2e is pas begonnen. Met een klein hartje liet hij z'n handje los. Mamma's handje. Aan de poort. Een kleine traan in de ooghoek was nog net zichtbaar. De juf pikte hem op en stelde hem gerust.

Straks is het middag, maar Korneeltje is té nieuwsgierig en kijkt al eens in z'n rugzak wat mamma hem heeft klaar gemaakt. Korneeltje kijkt bedenkelijk. Het is een koude schotel met ei en wat mayo erbij. Opeens flitst er vanalles door zijn hoofd. Hij zet zich op het bankje onder het portiek en mijmert even. Hij denkt terug aan vorig jaar. Toen ze op schoolreis gingen met de klas.

De schoolreis was de max. Het was af! Althans tot nét toen het middag was. Bellewaarde is en blijft zijn favoriete pretpark. Alhoewel hij er pas eentje had gedaan. Hij kent er geen ander. De klas was moe. Van al dat spelen. De ganse voormiddag met de juf op zwier. Of was het nu omgekeerd? De juf had al pijn aan haar linker arm. Eigenlijk alle twee, maar dat wou ze niet toegeven aan juf Véronica van het andere klasje. "Kom juf, kom!". De ganse voormiddag sleurden de kinderen juf Marthe mee om al de coolste attracties te zien. "Kijk juf, kijk!".

Eindelijk middag. Ze ploften zich neer. De juffen zaten er wat lichtjes verdwaasd bij van hun intense ochtend terwijl ze de kinderen zagen joelen en hun eten naar binnen schrokten. Ze maakten wilde plannen wat ze in de namiddag gingen doen. "Ga je dan ook mee naar....". "En we kunnen nog ...". Wilde plannen.

Eentje zat er wat bedeesd bij. Het was Korneel. Korneel z'n mamma had een koude schotel meegegeven. Koude schotel? Het was meer een ode aan het gekookte ei dan een frisse lekkere groentensalade. De juf ging bij Korneeltje zitten. Trok z'n rugzak open en schrok even. Van al dat spelen had zijn rugzakje een wilde voormiddag mee gemaakt. De inhoud van zijn rugzakje. Wel. Die ook.

Het potje tupperware was nog intact. Alleen het dekseltje was er af geschoten. De moeke van Korneel is nogal een lustige vrouw. Ze geniet van het leven. Dat was er ook aan te zien. De koude schotel was vergeven van de eitjes en mayonaise. Alles lag door elkaar. Hier en daar kon je nog een aardappeltje herkennen. Dat groen. Dat moet salade zijn; "dacht de juf". Korneeltje weende. Stilletjes. Juf Marthe troostte hem. "Nooit meer eiersalade voor jou hé Korneeltje?"; wreef ze er stiekem en lichtjes grijnsend nog eens in.

Juf Marthe bekende: "mijn mamma heeft mij dat ook nog gelapt". "Iedereen heeft dit al eens meegemaakt zeker?"