vrijdag 23 maart 2012

Vreemd

Mooi weer. We zitten aan de picknickbank. Eten. Frietjes. Groentjes. Vogeltjes op de achtergrond. Net nog het laatst straaltje zon aan het meepikken.

Zij: weet je wat ik raar vind?
Ik: neen?
Zij: dat we altijd dachten dat de aarde plat was terwijl die rond is
Ik: ... eet verder
Zij: maja, als je nu een mannetje plak aan de onderkant van een voetbal, dan valt die er toch ook af? Dus aan de onderkant van de wereld, daar vallen ze niet van onze aarde?
Ik: hoe denk je dat dat mannetje van de voetbal valt?
Zij: zwaartekracht?
ik: en hoe denk jij dat wij blijven plakken op de grond?
Zij: aja... nu je het zegt
Ik: weet jij wat ik pas echt raar vind?
Zij: neen?
Ik: dat wij niet van de aarde geslingerd worden
Zij: kijkt en zwijgt
Ik: we draaien toch rond?
Zij: knikt en knabbelt verder aan een veel te groot blad salade
Ik: dan zou je toch denken dat de middelpuntvliedende kracht ons zou wegslingeren. Dat wil dus zeggen dat die zwaartekracht de middelpuntvliedende kracht perfect opheft? Vreemd toch? Ik kan er ook naast zitten.
Zij: pff met je moeilijke redeneringen altijd. Dus zoals een wasmachine dan?
Ik: Zie jij de aarde dan als een wasmachine?
Zij: blinkt even met haar ogen en zwijgt.
Ik: laat maar zitten dan. ... toch vind ik dat vreemd en ter gelijkertijd best knap, mompel ik wat verder.
Zij: Ik moet binnenkort mijn thesis verdedigen, maar ik weet niet wat ze gaan vragen
Ik: niet moeilijk toch? Je zal moeten uitleggen waarover je geschreven hebt en ze zullen testen of je het echt wel snapt wat je geschreven hebt. Ze gaan dingen in twijfel trekken om je te testen.
Zij: ja maar, het is allemaal juist wat erin staat. Ze moeten er niet aan twijfelen.
Ik: ja.. maar stel je je dan nooit zelf de vraag dat je info misschien niet klopt omdat bijvoorbeeld die studie die je opzocht niet goed onderbouwd was.
Zij: neen.
Ik: Dus jij trekt niets in twijfelen?
Zij: Waarom? Ik neem dat gewoon aan want dat is zo
Ik: ja... maar ik zou dat toch goed willen weten vanwaar alles komt, zodat ik het zeker goed snap, met een voorbeeld of zo. Dan kan je dat toch veel beter uitleggen?
Zij: ik niet. Ik neem dat gewoon aan.
Ik: ja... maar wil je dat dan niet weten? Of dat misschien niet juist is, die info? Stel je dat niet in vraag? Net zoals je prof iets zegt, neem je dat dan gewoon aan?
Zij: ja natuurlijk!
Ik: Waarom?
Zij: Omdat hij slimmer is dan mij
Ik: dus je stelt dus niets in vraag? Alles wat hij zegt neem jij zomaar aan?
Zij: ja
Ik: dus politiekers die iets uit hun nek kramen, die vertrouw jij dan ook blindelings?
Zij: ja, want ik die kennen meer van politiek dan mij
Ik: alé... zucht
Zij: ja maar ja, moet jij nu alles in twijfel trekken?
Ik: ik wil toch wel weten waarom. Je mag toch niet zomaar alles aannemen?
Zij: ja.. maar in het lager ging je toch ook niet twijfelen over 1 + 1 = 2?
Ik: sta letterlijk voor één van de weinige kerel met mij mond vol tanden.

Er passeren 2 minuutjes.

Zij: bladert in de vacature en vraagt of ik zin heb in een spelletje?
Ik: wat voor spelletje?
Zij: ik ga een zinnetje zeggen en jij moet raden van wie de reclame is
Ik: ok en denk bij mezelf "dit kan nog wel eens interessant worden".
Zij: brabbelt een hoop woorden terwijl ik half luister
Ik: geen idee
Zij: zegt een naam van een firma die ik niet ken
Zij: Sense and Simplicity
Ik: twijfelend, Philips?
Zij: ja!
Ik: interessant
Zij: wat?
Ik: dat je dat zinnetje toch kan koppelen aan een brandname
Zij: ... hoe noemt dat zwart wit ding hier weer en wijst naar een QRcode
Ik: een QR code
Zij: kijk.. en leest voor: "scan deze code en ontdek..." ... alé... doe maar
Ik: waarom zou ik dat doen? Ik hoef niets te weten over die vacature
Zij: woh.. flauw. Gewoon, voor de fun?
Ik: kzal wel even een app moeten downloaden, wacht
Zij: ah? Zo stom, laat dan maar
Ik: ok en trouwens, 't is toch weer te klein geprint en niet scanbaar
Zij: amai. Ook slim. Testen ze dat dan niet?
Ik: geen idee

We eten wat verder en ik blader verder in vacature

Ik: amai, ier. Eline ... 23 en verdient 2400 bruut. Bij Willy Naessens. Amai. Op haren leeftijd al zoveel verdienen.
Zij: is da veel?
Ik: ik vind dat veel ja, op die leeftijd. Ik had zoveel niet hoor.
Zij: zwijgt en eet verder
Ik: loop naar binnen om nog een kommetje frietjes die nét klaar zijn en zeg nog "amai, ons elientje... how nji".

Zij: "t is al elinetje? Ist weer een snelle miskien?
Ik: mo... jah.. bij wijze van spreken é. Dus vanaf er een 'tje achter een vrouwelijke naam wordt geplakt, denk jij dat ik dat een mooi meisje vind?
Zij: euh... ja :)
Ik: jah... typisch
Zij: draait de vacature een kwartslag en kijkt eens goed naar het meisje op die pagina. ok. Hebt gelijk. Tziet er een sympathieke uit. Maar ene die wel meer verdient dan jij vroeger. En ze begint me uit te lachen.

Vrijdagavond, altijd iets te beleven. In a way.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten