zaterdag 16 juni 2012

Tuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuut

Deze morgen iets voor vijf uur worden we wakker. Licht verward en nog half ergens anders met het lijf en het bewustzijn horen we een tergend lawaai.

 NU? op dit uur. Vreemd. Eentonig getuut. Ik dacht eerst aan een alarm tot mijn frank viel. Een claxon. Eentonig en dan plots terug onderbroken, kort, maar net iets te lang precies om kort te zijn.

 Mijn brain schiet in overdrive:

 Het was te lang om Morse te zijn. Neen.. dat kan niet. Ik blijf even luisteren. Plots blijft die lange tuut maar aanhouden. Ik kijk uit het raam. Niets te zien.

Ik dacht onmiddellijk aan een ongeluk. Snel naar beneden, wat kleren aan en iets om mijn voeten en ik hol naar buiten. Niets te zien. Het getuut komt van links.

Ik ga richting die auto. Een witte bestelwagen. Het raam open. Eentje die op z'n stuur ligt met de handen gekruist. Niets te zien. Geen bloed, geen rillingen, niets. Tot nu toe geruststellend.

 In slaap gevallen? Vervolgens schakel ik over op de West-Vlaamse versie:

Ik schud hard aan zijn armen. Duw hem heen en weer en vraag: "goadet? goadet?".

Niks.

Ik blijf schudden, duwen en weer vraag ik: "Goadet?" deze keer als iets luider en harder.

Niks. Ergens in het middelbaar onderwijs nog CPR (eerste hulp is zo'n saai woordgebruik ;)) gehad. Ok. Denk Dries. ik: "Oe noemdje gie? Hallo? Hallo? Wat is je name?".

Ik hoor gemorrel: "njaa" Aha. Leven in de brouwerij (er ging een luchtje aan ;)

Ik: "Komaan gast" en ik trek z'n armen van zijn stuur zodat het getuut stopt.

Hij werkt tegen. Onbewust.

Ik word het beu. Ik trek hem recht en vraag of hij ok is. Eindelijk wordt hij wakker.

Verward: "huh? wat? wuk?"

Ik: "gast, je staat hier al 10 minuten op je claxon te liggen slapen"

Hij neigt richting z'n stuur terug de armen neer te leggen en te slapen. Ik trek hem weer recht en stel hem de vraag: "eije gedronken? of da je gedronkn eit?".

Je ziet in z'n ogen een flits van opwakkering en een "oh fuck" moment.

Ik: "ofwel rie je nu noar us, of je leg je ier plat in je camionette en slap vwort. Kiest. tmak mie nie ut, ma ge out iederjin wakker me je getuut."

hij: "woar weundje gie wel?" en hij leunt met zijn arm door het raam half met z'n hoofd richting de grond. Ik vermoed dat de hoek van z'n gezichtsveld ergens tussen de stoep en net nog een voorgevel van een huis moet geweest zijn.

ik: "Daar!" en pauzeer even. "How vint... krupt in je bedde. Teure gan sloapen. ofwel rie je nu noar us, of je leg je ier plat in je camionette en slap vwort. Kiest. tmak mie nie ut, ma ge out iederjin wakker me je getuut."

hij: "aja ma ik weune iere".

ik: "aja... alé how buurman, teure in je bedde gan krupn."

hij: "ja, tes eigenlik woar".

Daarna was het muisstil. Eindelijk. Na 15 minuten. Er stonden al enkele buurvrouwtjes en buurmannen buiten. Verdwaast, kijken wat ik deed aan die bestelwagen. Opgelucht.

Stay tuned for the next adventures of Dries #zucht.

Ik was al blij dat het geen ongeluk was of we hadden hier beiden ons werk gehad. Zij eerste hulp toedienen en ik snel naar binnen crossen om de ambulance te bellen.

Ondertussen was het 5h15 geworden. Den dezen? Klaar wakker vaneigenst.

1 opmerking:

  1. woehaaaaa, doet me denken aan de buurman van kama! 'k vind niks op YT!
    http://www.discogs.com/Kamagurka-En-De-Vlaamse-Primitieven-Waar-De-Lampen-In-De-Klinken-Blinken/release/1030631
    als je er liefhebber van bent mag je die hebben, 'k heb toch geen pick-up meer en ben LP's aan het uitdelen!

    BeantwoordenVerwijderen