Geen 3 x 7 meer en een hackaton (ofzoiets)

Kwart voor negen. Vijf uur, of iets minder, slaap achter de rug wachtend op paps om mij een handje te komen helpen met #fase2 van wat een (eindelijk) eigen kamertje met een bureau en wat extra's moet worden.

De koffie naast me begint af te koelen. Ik ben weer te snel afgeleid en alweer met vanalles bezig. "Eerst verder schrijven Dries" klinkt het in mijn overvolle hoofd. Aan de wallen onder mijn ogen te zien, ben ik precies ene pipo die ze uit z'n winterslaap hebben gerukt.

Ik weet niet of jullie dit ook zeggen, maar hier, in het Westvloets, zeggen ze: "ge zie wok gin drie moal zevene mi nji", wat zoveel wil zeggen als: gast, get a life, ge zijt ne ouwe zak aan het worden.

Het valt me op, het wordt moeilijker en moeilijker om lang op te blijven (zonder verveeld te geraken is dat). Ik grijp even terug naar vroeger. Veel uitgaan, veel feestjes gedaan, gemiddeld, in een bepaalde periode, zo'n max tien uur per weekend geslapen. En dat was toen al veel. Ik was gewoon te energiek. Kon niet stilzitten. Nog steeds niet. Ik wil dingen doen.

Tien uur max. Meestal was dat niet vijf/vijf, maar dan zoiets als drie en acht. Eigenlijk waren die tien uur een uitzondering. Meestal was het minder. Eens drie, soms twee en regelmatig zelfs soms maar een uurtje of geen slaap. De dag erna dan zo'n vier of misschien vijf. Vrijdag op zaterdag was meestal de langste nacht stappen. De zaterdag meestal iets minder, maar nog nét goed genoeg om menig bakker te zien open gaan terwijl jij nog binnenstapt om een slaapmutsje te drinken.

Het gebeurde wel vaker. Terugkomen van een feestje met een vriendin (ik had toen een vriendinnetje waarmee ik samen feestje deed, correctie: niet mijn lief) en nog even uitbollen en wat babbelen. Meestal was dat al snel zes uur 's morgens of nog later. Was te zien hoe leuk het feestje was of hoe lang ik zelf moest plaatjes draaien.

Enfin ik dwaal weer af.

Geen drie maal zeven meer dus.

Jup, dat zal een lastige hackaton worden.

Heb ik al verteld over die hackaton?

Bart,  ge kent hem wel, en het management van Wijs organiseren een hackaton. We krijgen achtenveertig uur... eerst ff nieuwe koffie tappen.

Even later.... (en een koffiering op de ontbijttafel erbij)

Dus... we krijgen achtenveertig uur om iets te maken. We mogen kiezen wat, hoe en met wie we dat allemaal gaan realiseren. Dat maakt niets uit. Het moet wel iets cool zijn. Iets waar je iets mee kan doen.
Er worden hiervoor 16u van de normale werktijd voor vrij gemaakt. Een zeer schoon geste, geef toe!

Idee numéro uno

Zelf had ik al een leuk ideetje, maar het is helaas niet realiseerbaar aangezien Google Maps Indoor nog niet beschikbaar is en je die coördinaten niet kan ophalen met zo'n detail via een API. Ik bedoel dus via kamer per kamer. Ik wou eigenlijk een soort tracking tooltje maken die real-time kon vertellen waar je was. Zo zou je bijvoorbeeld als je toch koffie aan het tappen bent in de keuken, mogen gestoord worden om iets te vragen over een project x. Dat zou je dus kunnen zien aan een interactief bord met je status die real-time verandert adhv je positie.

Ik zou dat dus wel cool vinden. Dat leek me wel haalbaar in 48u, maar .. een no go dus.

Voorlopig heb ik nog een ideetje of twee, maar ik weet niet welke ik zal maken. 48u én het moet af zijn  is de boodschap. Vandaar dus wat twijfel. De vrijdagavond, na de 48uur moet je het ook voorstellen voor de ganse groep.

Eens laten bezinken.

Bon... ik ga gyproc hangen. Cheerio!