Digital with a capital "D"
Ja de Rock Steady Crew sloeg toen al de nagel op de kop. Breakdance, een ultieme vorm van rivaliserende bendes from the hood die dans gebruikten als een vorm van territorium afbakening.
Ok, geef toe. Een ietwat foute 80'ies look en een mislukte zorro/prono snor en een kroezel coupke... maar toch. Vet! Rete-vet!
Toen ik ff in Seattle Music Museum (eigenlijk het EMP Museum) vertoefde vond je er een hele history van breakdancing. Een cool museum waar je zelf dingen kan testen en mee spelen. Ze hadden er ook een speciale muziekhal gebouwd waarbij de akoestiek zichzelf versterkte per afstand, of zoiets. Ik ben het eigenlijk een beetje vergeten (en ben eigenlijk te lui om te zoeken op de website).
Enfin... als je in Seattle bent, zeker de moeite.
Enfin... als je in Seattle bent, zeker de moeite.
 |
| Seattle Music Museum |
Dat was ergens in 2003. Toen was ik ongeveer een jaartje gestopt met breakdancen. Ja hoor, dat deed ik ook. Alé ja.. ik volgde les, in Kortrijk. Peter en Davy deden dat goed. Beiden ambitieus om hun eigen dansschool uit de grond te stampen en er van te leven... toffe bende toen. Peter was een doorzetter, Davy was Belgisch kampioen geweest dat jaar.
Apart wereldje toch. Overal waar ze de kans schoon zagen, hup.. toerke op de handen wandelen, een paar moves en weer verder.
Ik ben mijn draad kwijt. Wat wou ik nu schrijven?
Verward. Te warm...
O ja... breakdance. Is. Cool.
Ik heb afgehaakt wanneer ze net begonnen aan de flikflak's en zo... shame.
Nu ben ik te oud om het in te halen, maar stiekem oefen ik zo nu en dan nog eens een pop and a lock.
Davy leerde ons dat in een héél intensieve unieke week. Een 4 dagen lange marathon met basic tricks voor poppin' en wat moves zoals de moonwalk en side-slide. Te gek. Na 2 dagen was iedereen stijf als een plank. Daar hadden ze natuurlijk niet op gerekend :)
Enfin... blijft cool. Nu en dan grijp ik nog eens terug naar mijn CD-ROM's vol met filmpjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten