DJ Walk of Fame Detroit

Ken je Hollywood boulevard? Met die sterren op de vloer en hier en daar een handdruk in cement? Wel, ze zijn nu, op dit ogenblik hetzelfde aan het doen met legendarische DJ's in Detroit. Een groot moment en toch wel de start van iets bijzonders voor elektronische muziek. Natuurlijk beginnen ze met twee home-boys: Derrick May en Jeff Mills. Wie de heren niet kent, tijd om even Youtube te doorsnuisteren. Te lui? Laat me even een kleine introductie geven. Derrick May Waar begin ik? Hij was er ook bij van in het begin. Invloeden van de Chicago house hadden hen zeker al te pakken had, maar hij was er met Detroit first techno bij waaronder dit meesterwerkje dat nog steeds (en ja... test het maar eens) de dansvloer vult. Rhythim is Rhythim met het machtige "Strings Of Life". De eerste plaat die hij onder dat alter ego uitbracht op maar liefst 17 versies te verkrijgen! Geniet hier ff van de full versie: Nog een pareltje van meneer May: Jeff Mills Pfff, waar begin ik met deze? Eerlijk gezegd, de knul zag er niet uit toen hij nog een snotneus was. Een halve pornosnor, maar wat kon die verdomd goed draaien en de vibe erin steken. Als meneer Mills komt spelen, is het altijd feest. Stilstaan kan niet. Neen. Echt niet. Ik daag je uit. Zijn gevoel voor ritme en skills... ken niet veel mensen met die skills. Het begon zowat een beetje met zijn legendarische release Waveform vol 1 op Tresor, het Duitse label en de zotte club (een ondergrondse bunker met alleen wat strobo's). Het was een nieuwe soort muziek. Iets uniek. Iets wat brokken zou maken. Dat album staat vol tijdloze (soms wat hardere) nummers: "Betrap ik hier mezelf nu mee te wiegen op deze track?" Enfin... hij had ook een alter ego X103 en X102, maar daar ga ik niet over uitwijden. Dat is harde koek. De meesten kennen dit wel denk ik? Van op stu bru? Het Origineel door Rolando, maar meneer Mills heeft het ooit eens gespeeld voor de eerste keer op een Kozzmozz feestje in het ICC in Gent. Wel 10 minuten lang heeft hij daar zitten spelen met 3 versies van dat nummer door elkaar om de spanning op te bouwen. Wat een man! Jup... ik moest daar bij zijn en het-was-af!!! O ja.. voor de laptop dj's: hij speelde met 4 tot 6 decks die avond. You don't want to know :) De man heeft ook wel eens iets gedaan met een orkestje en zo. Zijn eigen nummer met het philharmonisch orkest. Niet warm onthaald door de liefhebbers van het iets donkere genre, maar toch knap. Alé... afsluiten met nog één van mijn favorietjes van de man Hij maakt ook schitterende doch ietwat ritmische ambient En ... alé.. nog afsluiten met eentje die altijd in mijn platentas zit als ik (ooit nog eens) moet spelen. Needless to say, the boys deserve to get their hands covered in cement :)