dinsdag 28 augustus 2012
Geblaat om 1u 's nachts
Ja ik weet het.
Het is al laat, maar toch. Ik schrijf maar wat. Ik geef het toe. Ik ben licht beschonken. Shit man. 3 pinten en nu een Duvel. Hier nu half leeg naast mij. Ik kan er niet meer tegen. Te lang niet uit geweest. Te lang niet zot gedaan met vrienden.
Beschonken en bloggen? Doet met denken aan den Mark. Je kent hem wel. Zuckie, voor de vrienden. Ik ben z'n vriend niet. Dus ik zeg Mark. Licht beschonken. Bloggen. Over z'n lief die hem gedumpt had. En. En. En. Dan nog eens wat programmeren on the side.
Ik snap niet hoe hij dat deed. Eerlijk? Echt niet. Als ik iets drink, dan heb ik geen zin meer om te tokkelen. Alé. Misschien nog bloggen. Zoals nu. Op dit moment. Maar toch niet programmeren? Misschien mocht het ook iets zijn met Chicks... nja... Mark toch.
Waar was ik?
Geblaat. Jup. Om 1u 's nachts. Het is vreemd. Al een tijdje lees ik blogs van entrepreneurs. Je weet wel. Van die mannen die claimen dat ze 4u per week werken en de rest van de week op hun lege kloten liggen. Sorry voor de vuile talk, maar op Twitter mag ik dat niet zeggen. Dat kost met volgers. Blijkbaar.
Zielig hé?
Je zou eens moeten weten wat er dan zo allemaal afspeelt in m'n hoofd. Mocht ik. Echt. Eens mogen mijn goesting zeggen op Twitter.
Vreemd toch? Vind je niet?
Soit... entrepreneurs die dus 4u per week werken? Dat kan niet. Komaan jongens. Stop met die zever. Dat kan niet. We gaan er eens niet om zeveren. Wie 4u per week wil werken en een shit load aan cash wil verdienen, die moet maar beginnen enveloppes rond dragen die €50 per brief waard zijn. If you know what I mean.
Ge moet tegen mij niet komen zeveren dat je maar x aantal uur werkt. Dat is dikke bullshit.
Zelf heb ik 4 projecten op stock. Het waren er meer, maar ik heb de boel in laten krimpen om het haalbaar te houden. En dan nog. Het zal uitdagend worden.
Ik run een label. Dat neemt niet zo heel veel van m'n tijd, maar ik steek er toch wel zo'n 4 volle dagen per maand in. 4 dagen van zo'n 8u. En dan moet ik nog niet te gek doen. Wat papierwerk, Facebook posts, wat messages en mails regelen, nu en dan een video in elkaar knutselen. Je zit snel aan die 4 dagen per maand.
Ok. Dat is eigenlijk nog niet eens één van die 4 projecten.
Ik heb een planning op gemaakt. Per week. Met een to do lijst.
Klinkt geeky.
I know.
Guess what? Je moet shit doen of het levert niets op.
Doen. Gewoon doen.
Dus... dat plan ik.
Om dan effectief te doen.
Dat werkt.
Ondertussen is mijn Duvel op. Zou ik nog eentje nemen? Best niet.
In de weekplanning die ik nu vooropstel (neemt er ff de doc bij), reken ik 12,5u tijdens de weekdagen. Zaterdag reken ik 6u en zondag 4u...
Het aantal uren dat ik nu al verslijt achter dit scherm is gelijkaardig. Het krijgt alleen meer en meer vorm.
Ff tellen. 22,5u per week. Extra. Om eigen stuff te doen. Naast een full-time job.
Wow dude... als jij zo'n 22,5u extra per week werkt... dan moet dat wel schuiven zeker?
Ik lach die vraag weg, met een kleine traan, wetende dat de nieuwe weekplanning redding moet brengen.
4u per week? mmm.. nu nog niet waarschijnlijk? Maar wanneer dan wel? Na x jaar? Is dat effectief zo? Enlighten me.
Ik geloof niet in die 4u werkweek. Dat kan niet. Zever. In pakskes.
Tenzij iemand mij het tegendeel kan bewijzen. Legaal.
If so... Lets talk. shall we?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hallo Dries,
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij zijn er een aantal nuances te plaatsen in je verhaal. Ik heb het boek zelf niet gelezen, maar dit zijn mijn bedenkingen bij je schrijfsel:
Centraal staat volgens mij het idee dat de business die je opbouwt het moet kunnen toelaten om slechts 4 uur per week te werken. Het internet is daar uiteraard de grote driver van. Je kan het immers niet kan maken om slechts 4 uur per week je fysieke winkel open te doen maar mits automatisering kan dit via een webwinkel dan weer wel. Maar dat betekent zeker niet automatisch dat alle online projecten volgens dit systeem kunnen werken. Ik houd er heel bewust rekening mij in mijn eigen planning hoeveel recurrente tijd ik zal moeten spenderen aan het onderhouden van mijn website/klanten. En daarom start ik liever een website over kunstgeschiedenis dan een nieuwsblog. Die eerste heeft immers evergreen content.
Het tweede luik bestaat erin om voldoende schaalgrootte op te bouwen zodat je dat recurrente "bandwerk" kan uitbesteden. Ook dat is weer vooral mogelijk dankzij het internet waar heel de wereld in principe je klantenbasis kan zijn. Sinds ik een van mijn websites -met een heftige social mediastrategie- heb uitbesteed aan mijn vriendin heb ik er quasi geen werk meer aan (af en toe een nieuwe feature bouwen) én groeit de site 10% per maand door haar intense aandacht voor datgene waarvoor ik de intrinsieke motivatie niet heb. Het laatste jaar heb ik ontzettend hard geleerd dat iemand die echt wil groeien dingen moet durven loslaten en overlaten aan anderen.
Volgens mij ben je met het platenlabel géén 4hourworkweek-business aan het opbouwen. Mij lijkt het meer een uit de hand gelopen hobby die toevallig ook nog geld kan opleveren. Maar -en dat is zeker voor mij persoonlijk het belangrijkste- je haalt uit dit soort projecten altijd minstens één onschatbaar ding: ervaring. Als je zelf merkt hoe je een fanbase het best bereikt, is er toch niets waardevoller dan die kennis en ervaring? Door al die dingen zelf te doen word je ook als marketeer vollediger én specialistischer. En dat is dan weer van onschatbare ervaring voor je andere projecten en je job.
Ik zou een keer opsommen wat de doelstellingen van je zijn per project. Je weet immers net zo goed dat "If you can't measure it, you can't manage it." En dat geldt dus zowel voor de conversies op je website als over de uiteindelijke doelstelling van je website zelf. Die doelstellingen kunnen werkelijk alles zijn: bijleren, personal branding, contacten leggen, geld verdienen (op korte termijn en/of op lange termijn), een community steunen (vergelijkbaar met vrijwilligerswerk), de wereld veranderen, ... Maak het helder voor jezelf wat je doelstellingen zijn en werk daarnaartoe.
Bruno Dillen