donderdag 23 december 2010

Slipcursus voor iedereen

Een week geleden had ik nog een tweet de wereld ingestuurd over iemand die nét aan de voet van de oprit van de autosnelweg in de berm was gesukkeld. "Hoe doe je dat in godsnaam" dacht ik toen, maar na vandaag (een goed kwartiertje geleden) weet ik wel beter.

Zo net Een scherpe bocht genomen aan 20km/u (I kid you not!) en ik verloor de controle over het stuur. Eerst breekt even paniek uit. Je hersenen steken een tandje bij en gaan in een versnelling hoger functioneren. Een tegenligger was ook op de baan, gelukkig nog behoorlijk ver af (lees 10 meter), maar de paniek was al heftig. Nooit geweten dat angstzweet, trillende benen en een adrenaline rush zo snel konden optreden en dat allemaal te gelijkertijd.

Gelukkig een klik in mijn hoofd. "Je hebt slipcursus gevolgd man! THINK!". Ik stevende af op 2 paaltjes. 1'tje, zo'n verkeerspaaltje dat je ziet bij oversteekplaatsen (van zo'n 50 cm hoog) en 1 met een verkeersbord aan van max 30 per uur. Tot nu toe volledig in mijn recht dus (cfr. 20km/u).

Enfin, ik herinnerde mij plotseling nog de wijze woorden van onze instructeur: "Nooit focussen op een paal maar kijk er altijd naast!". "Ok, focus Dries" dacht ik en inderdaad nétjes gemikt tussen de 2 paaltjes alhoewel ik een stoep heb geramd. Toch geluk gehad? Of heeft die slipcursus toch z'n geld terugbetaald vanavond? God mag het weten, maar ik ben weer eventjes wakker geschud alleszins.

Slipcursus in de standaard opleiding meenemen? Lijkt me geen slecht idee met de aankomende winters. Er zal nu toch ieder jaar sneeuw vallen met die opwarming van de aarde. Wees maar gerust.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten